Jak działają sterydy anaboliczne?

Jak działają sterydy anaboliczne? Sterydy anaboliczne to syntetyczne pochodne męskiego hormonu płciowego - testosteronu. Jego obecność charakterystyczna jest dla mężczyzn, choć w mniejszym stopniu, testosteron występuje też w ciałach kobiet. Determinuje u mężczyzn takie cechy jak wygląd, budowa ciała, sposób zachowania. Prócz działania testosteronu w sprawie rozrodu, aktywuje też wiele cech behawioralnych, takich jak chęć dominacji, rywalizacja, odwaga. Sterydy anaboliczne powodują przyrost masy mięśniowej na ogromną skalę, a wszystko dzięki obecności w mięśniach receptorów androgenowych, które łączą się z testosteronem i jego pochodnymi. Bardzo ważne jest to, że sterydy anaboliczne błyskawicznie wpływają na rozwój mięśni! Nie trzeba czekać miesięcy ani lat. Nie jest konieczna też rezygnacja z ulubionych posiłków na rzecz diety, ani rzucenie palenia. Wystarczy po prostu przyjmować sterydy, zgodnie z zaleceniem producenta, od czasu do czasu iść na siłownię, by zyskać efekty rozbudowy! Testosteron ma steroidową budowę chemiczną i należy do grupy androgenów. Cechą specyficzną dla steroidów jest obecność cząstek złożonych z 4 atomów węgla. Z pośród 4 pierścieni, 3 mają po 6 atomów węgla, a 1 ma ich 5. Każda z cząstek wyposażona jest w łańcuchy boczne, różniące się między sobą budową. W naturalnych warunkach, testosteron powstaje w jądrach, w komórkach Leydiga i jest syntetyzowany z cholesterolu. Jego poziom jest stale kontrolowany przez gonadotropiny pochodzące z podwzgórza oraz hormon luteinizujący, pochodzący z przysadki mózgowej. U kobiet, testosteron jest produkowany przez jajniki i w mniejszym stopniu przez korę nadnerczy, a u kobiet ciężarnych produkuje go łożysko. Sterydy anaboliczne ( sklep ze sterydami online to wszystkie pochodne testosteronu, które pod czujnym okiem laborantów zostały zaprojektowane tak, by ich czas działania był dłuższy w porównaniu do zwykłego testosteronu, poza tym, wyposażone są w tzw. "ochronę", czyli estry, dzięki którym, po przedostaniu się do organizmu człowieka, w postaci doustnej, testosteron nie został rozłożony przez nasze enzymy trawienne pochodzące z trzustki, wątroby czy jelit. Nieco inaczej zbudowane są sterydy anaboliczne przeznaczone do wstrzyknięć, a inaczej, te podawane drogą doustną. Anabolizm - co to jest i jak działa? Anabolizm jest procesem, w którym kluczową rolę odgrywa organizacja cząsteczek. Niewielkich rozmiarów jednostki, łączą się w większe skupiska. Anabolizm jest więc, częścią metabolizmu, prowadzącą do wzrostu tkanek. Jest to proces endoenergetyczny (wymagający dostarczenia energii z zewnątrz), dzięki czemu, nowo powstające produkty, mogą mieć większą wartość energetyczną, niż wykorzystane substraty. Dostarczona energia jest na ogół magazynowana w postaci chemicznych wiązań. Cały anabolizm opiera się na tworzeniu elementów składowych komórki, takich jak aminokwasy, cukry czy białka. Do całkowitego utlenienia glukozy niezbędna jest obecność tlenu i niektórych enzymów mitochondrialnych: dehydrogenaza pirogronianowa, cykl kwasu cytrynowego, łańcuch oddechowy. W warunkach beztlenowych, powstaje natomiast, mleczan. Zadaniem glikolizy jest przede wszystkim wytworzenie acetylo-CoA (acetylo-koenzym), który uczestniczy w kolejnych etapach oddychania komórkowego. Najważniejsze jest to, że efektywna glikoliza, prowadząca do wytworzenia energii w postaci cząsteczek ATP zachodzi zawsze, nawet przy znacznych niedoborach tlenu. Warto wiedzieć, że taka sytuacja ma miejsce wtedy, gdy wysiłek fizyczny jest zbyt intensywny i mięśnie nie radzą sobie dość dobrze. Ponieważ, niewytrenowane komórki mięśniowe mają małą ilość mitochondriów, które na dodatek są słabo rozwinięte, powstaje tzw. "dług tlenowy". Oddychanie trwa nadal - ale odbywa się drogą fermentacji. Powstaje mleczan, przekształcany niebawem w kwas mlekowy, powodujący stan zapalny mięśni. W cyklu kwasu cytrynowego możliwa jest glukoneogeneza. Jest to ważny proces dla wzrostu mięśni polegający na przekształcaniu niecukrowych prekursorów np: mleczanów lub aminokwasów w wartościową, odżywczą, niezbędną do oddychania komórkowego, glukozę. Ten proces zachodzi w największej ilości w wątrobie i w odrobinę mniejszej, w mięśniach poprzecznie prążkowanych szkieletowych. Pamiętajmy, że jest to bardzo energetyczny proces, umożliwiający rozbudowę mięśni lub odżywienie organizmu w sytuacji głodu. Kiedy glukoneogeneza prowadzi do rozrostu mięśni, a kiedy do katabolizmu? Katabolizm to patologiczny proces prowadzący do rozpadu mięśni. Najczęściej dochodzi do niego w sytuacji głodu, np. w anoreksji. Przeciwieństwem tego procesu jest anabolizm, prowadzący do rozrostu mięśni. Oba procesy mają jednak, jedną cechę wspólną - prowadzi do nich glukoneogeneza. Ten proces potrafi przekształcać niecukrowe elementy w glukozę, która bez wątpienia stanowi najtańsze dla organizmu źródło pożywienia. Z 1 cząsteczki glukozy można uzyskać mnóstwo życiodajnej energii. Glukoneogeneza prowadząca do budowy mięśni, zachodzi wtedy, gdy ciężko pracujący fizycznie organizm, nagle odczuje brak energii, a że posiada w zapasie tłuszcz - nie zawaha się go użyć. Wątroba wówczas przekształci tłuszcz do postaci płynnej - kwasów tłuszczowych i glicerolu. Te śmiało mogą być wykorzystywane jako substrat w oddychaniu komórkowym. Wytwarzanie ATP nadal jest możliwe! Glukoneogeneza prowadząca do katabolizmu (rozpadu) mięśni zachodzi wtedy gdy, organizm ciężko pracuje fizycznie, a jego zasoby tłuszczowe są niewielkie. Organizm w tej sytuacji, stara się "myśleć przyszłościowo" i zakładając, że dostawy pożywienia nie przyjdą szybko, poczyna rozkładać mięśnie, by z aminokwasów utworzyć białka. Faktem jest, że dostarczany glicerol, dość szybko jest "zjadany". Mięśnie mają zatem, ogromną siłę i śmiało mogą pracować dalej. Glicerol, jako pożywienie jest dobrym substratem w oddychaniu komórkowym, które może zachodzić płynnie. Cząsteczki ATP są cały czas wiernie produkowane i dostarczane do mięśni. Testosteron natomiast, lub jego pochodne aktywują odcinki DNA powodujące wzmożoną produkcję elementów komórkowych. Ponieważ, wszystkie materiały są ogólno dostępne, a mięśnie mogą ulegać delikatnym uszkodzeniom mechanicznym (mikrourazom), wskazana jest zwiększona produkcja organelli komórkowych i białek budujących włókna mięśniowe. Dzięki temu, każda komórka mięśniowa staje się bardziej odporna na wysiłek fizyczny. Dlaczego sterydy anaboliczne powodują przyrost mięśni, a zwykły testosteron nie? Odpowiedź jest bardzo prosta: bo jest go za mało, w naszym w organizmie, by mógł dokonać, aż takich wyczynów. Dorosły mężczyzna wytwarza ok. 8 mg/dl testosteronu dziennie, z czego większość występuje w postaci związanej z białkiem transportowym. Wobec tego, aktywna jest jedynie niewielka porcyjka testosternu. Sterydy anaboliczne posiadają o wiele większe stężenie procentowe testosteronu, poza tym, wskutek rekombinacji możliwe jest wpłynięcie na takie parametry jak czas działania, miejsce działania. Pochodne testosteronu, a anabolizm Zarówno testosteron, jak i jego pochodne, wykazują szczególną właściwość oddziaływania na receptory androgenowe, dzięki czemu powstaje kompleks, aktywujący powstawanie nowych struktur komórkowych i białek, tworzących nowe włókna mięśniowe. W ten sposób, testosteron pobudza anabolizm. Procesy anaboliczne w mięśniach mogą zachodzić dzięki metabolizmowi węglowodanów. Glukoza w procesie glikolizy metabolizowana jest do pirogronianu. Ten proces może zachodzić zarówno aerobowo, jak ianaerobowo - w warunkch tlenowych i beztlenowych. W jakiej formie występują sterydy anaboliczne? Sterydy anaboliczne podawane w postaci doustnej dają szybkie efekty. Kiedy jednak, nie są wyposażone w odpowiednią ochronę, ich działanie jest bardzo krótkotrwałe. Stąd, pojawił się pomysł, by dodać do nich nowe łańcuchy boczne lub wiązania. W ten sposób powstał Andriol, który zbudowany został na kształt hormonów podawanych w zastrzykach - posiada dodatkowy łańcuch boczny występujący w postaci estru -undekanian testosteronu. Dzięki połączeniu testosteronu z estrowym "ogonem" związek najpierw zostaje wchłonięty do układu limfatycznego, a później przechodzi do krwi. Sterydy anaboliczne, stosowane w postaci zastrzyków, działają dość długo. Sterydy anaboliczne w postaci zastrzyku to tetesteron, nortestosteron, boldenon. Przyłączane są do kwasów tłuszczowych z udziałem wiązania estrowego. Związane sterydy przez niedługi czas pozostają jeszcze "uwięzione" w kulce tłuszczowej. Jeśli, steryd przedostanie się do krwi, słynne enzymy - esterazy, odcinają od niego kwasy tłuszczowe. Taka budowa odpowiednich sterydów anabolicznych jest konieczna w celu zachowania przez nie swoich cennych właściwości. Działanie sterydów anabolicznych Ponieważ, testosteron ma budowę hydrofobową (boi się wody), błona komórkowa zbudowana z lipidów, nie stanowi dla niego najmniejszej przeszkody. Przenoszony jest jako związek połączony z białkami transportowymi (SGHB). Niewiele występuje w krwi cząsteczek testosteronu w biodostępnej formie. Po przedostaniu się do cytoplazmy, testosteron łączy się z białkami receptorowymi przeznaczonymi dla sterydów, co wymusza jego zmianę konformacji na płaszczyźnie ligand - receptor. Powstały w ten sposób kompleks zostaje przeniesiony do jądra komórek mięśni. Tutaj łączy się z sekwencjami nukleotydowymi DNA (fragmenty DNA). Dzięki działaniu kompleksu na elementy materiału genetycznego, pobudzany zostaje podział, namnażanie, różnicowanie, dojrzewanie tkanki lub biosynteza białek, budujących mięśnie. Czy sterydy anaboliczne redukują mikrouszkodzenia mięśniowe? Mięśnie szkieletowe posiadają swoje komórki macierzyste, zwane "satelitarnymi". Zachowują one zdolność do odbudowy przez całe swoje życie. W odpowiedzi na uszkodzenie mięśnia (np. w trakcie wysiłku) dzielą się, różnicują i zwiększają swoje rozmiary. Ostatecznie, ulegają zlaniu się w jedność, czyli fuzji. Najważniejszym etapem samonaprawy jest fuzja mioblastów (niedojrzałych komórek mięśniowych). To właśnie z nich niebawem powstaną nowe białkowe włókna. Każdy mikrouraz mięśnia powoduje jego stan zapalny. Komórki układu immunologicznego napływają w miejsce uszkodzenia, by tutaj pożreć martwe już fragmenty tkanki. Aby uszkodzona komórka mogła się zregenerować konieczny jest udział cytokin i niektórych czynników wzrostu. Łącznie w naprawie komórki bierze udział jeszcze ponad 100 innych cząstek, wśród których, na wysokie miejsce zasługuje, testosteron. Testosteron ma spory wpływ na możliwości regeneracyjne komórki, z uwagi na to, że tworzy połączenie z receptorem androgenowym. Ten kompleks jest z kolei, sygnałem dla komórki do rozpoczęcia naprawy. Eksperymenty naukowe wykazały, że po połączeniu testosteronu lub jego pochodnej z receptorem androgenowym, zwiększa się ilość komórek satelitarnych, które poczynają się różnicować. Zahamowaniu ulega programowana śmierć komórki, zwana tu apoptozą, nasila się natomiast, proliferacja (podział) komórek mięśniowych. W uszkodzonych włóknach białkowych pochodne testosteronu powodują fuzję mioblastów Pochodne testosteronu umożliwiają szybkie zatrzymanie potencjalnych mikrourazów włókien mięśniowych i umożliwiają szybką regenerację, ponieważ powodują ekspresowe uruchomienie działalności komórek satelitarnych, które zwyczajnie nie pozwolą na powstanie uszkodzenia. Tym samym, uraz mięśniowy zostanie natychmiast zregenerowany. Faktem jest, że przykre zakwasy, uniemożliwiające treningi, to nie tyle sprawa kwasu mlekowego odkładającego się w mięśniach, co mikrouszkodzeń. Rzecz zatem w tym, by czym szybciej je naprawić! Sterydy anaboliczne nie tylko redukują ilość powstałych mikrouszkodzeń, ale i wspomagają budowę muskulatury! Poza tym, powstrzymują niszczące działanie katabolizmu komórkowego. Każdemu mężczyźnie, który z nich korzysta, dodają motywacji i chęci do działania. Testosteron i jego pochodne działają również na psychikę! Rzecz jasna, w sposób pozytywny! Hipertrofia komórkowa - co oznacza rozrost dla komórek mięśniowych? Hipertrofia, czyli rozrost jest reakcją umożliwiającą przystosowanie się komórki do nowych warunków środowiska. W tym przypadku chodzi o to, by nadać komórkom mięśniowym szczególnej wytrzymałości i wyglądu. Co zatem, należy zrobić? Wystarczy pokazać im, że powinny być przygotowane na większy niż dotychczas wysiłek fizyczny, a organelle powinny produkować większą niż dotąd ilość substratów. Trzeba to jednak, uczynić umiejętnie, tak, by nie uszkodzić mięśni, które nie są przygotowane do dużego i częstego wysiłku fizycznego. Nie jest wyjściem udać się na siłownię po roku czasu "leżenia na kanapie". Wyjściem z sytuacji jest zastosowanie sterydu anabolicznego. Jest to odżywka, która dzięki obecności testosteronu połączonego z estrem oddziaływuje na receptory androgenowe. Przedostając się dzięki pewnym białkom do jądra komórkowego, może współdziałać z DNA. Tutaj odpowiednia część związku aktywuje pewne fragmenty DNA. Liczne białka regulatorowe, transportowe i w końcu, budulcowe ulegają syntezie. Natychmiastowo są odkładane w wyznaczonych miejscach. Komórki zwiększają ilość jąder komórkowych, siateczek śródplazmatycznych czy mitochondriów. Ogromne wrażenie sprawiają wielkie mitochondria z mocno rozbudowanymi grzebieniami i bogatą w enzymy macierzą. Komórka wyposażona w takie energetyczne organelle ma szczególną moc wytrzymałościową i na pewno poradzi sobie w trudnych warunkach! W warunkach zachodzą procesy energetyczne, a więc, powstaje ATP, potrzebne do ćwiczeń fizycznych. Siateczka śródplazmatyczna służy do syntezy ważnych dla komórki białek lub do utylizacji starych i niepotrzebnych związków. I ona w godny pochwały sposób zwiększa swoje rozmiary. Nic dziwnego, skoro potrzeby komórki nagle się zwiększyły! Większa ilość ćwiczeń, więcej mięśni, to i większe potrzeby metaboliczne, większe zapotrzebowanie na ATP! Za utylizację niepotrzebnych i zepsutych elementów komórkowych odpowiadają struktury lityczne, zwane lizosomami. I one teraz będą miały więcej do roboty! Fenomen działania sterydów anabolicznych - czy te związki oszukują organizm? Każdorazowe mikrouszkodzenie powoduje, że stara tkanka jest zastępowana nową. Oczywiste jest, że ta nowa jest w tym wypadku lepsza, silniejsza, wszystko dzieje się tak, jakby organizm przygotowywał tkankę mięśniową na nowe trudne warunki. Mechanizmy adaptacyjne komórek mięśniowych zostały więc, prawidłowo wykorzystane. Tyle, że zamiast negatywnego bodźca, pochodzącego z otoczenia, pojawiła się pochodna testosteronu, która tworząc odpowiedni kompleks w cytoplazmie, uruchomiła w sztuczny sposób szereg reakcji prowadzących do hipertrofii. To zupełnie tak, jakby oszukać organizm!

tasiemcowych korkach, w wielu metropoliach dopięto grupy zaś tytuły.